Özdemir ASAF / KİLİT

Bir renk karanlığa adını çiziyordu. 
Bir bakış sana adını çiziyordu. 
Binlerce sevi geçiyordu geceden.. 
Biri durmuş, yalnızlığını çiziyordu. 


Bir umud bir yarına adını çiziyordu. 
Bir yarın bir olur’a adını çiziyordu. 
Binlerce belki geçiyordu geceden.. 
Bir bekleyiş bir yitişe adını çiziyordu. 


Bir adım bir gidişe adını çiziyordu. 
Bir gülüş bir ezilişe adını çiziyordu. 
Binlerce dudak geçiyordu geceden.. 
Bir öpüş bir gizlenişe adını çiziyordu. 


Binlerce göz geçiyordu geceden 
Bir geçiş bir yola adını çiziyordu. 
Bir yol bir yalana adını çiziyordu. 
Bir yer bir saklanışa adını çiziyordu.. 


Bir ışık bir kaçışa adını çiziyordu. 
Adım bir aldanışa kendini çiziyordu 
Bir söz bir yanlışa adını çiziyordu. 
Binlerce oluş geçiyordu geceden. 


Bir korku bir kırgınlığa adına çiziyordu 
Bir saklanış bir olmazlığa adını çiziyordu 
Bir umgu bir inanca adını çiziyordu 
Binlerce düş geçiyordu geceden 


Bir ölüm bir yaşama adını çiziyordu 
Bir yaşam bir ölüme adını çiziyordu 
Binlerce bir geçiyordu geceden 
Bir ad bir ada adını çiziyordu 


Bir yaşam bir yaşama adını çiziyordu. 
Bir ölüm bir ölüme adını çiziyordu. 
Binlerce eş geçiyordu geceden.. 
Bir gece bir göze adını çiziyordu. 


Bir göz bir geceye adını çiziyordu 
Bir el bir ele adını çiziyordu 
Binlerce iki geçiyordu geceden 
Bir sunuş bir duruşa adını çiziyordu.


Özdemir ASAF / KİLİT