İNTERNET'TE ÖZDEMİR ASAF ADIYLA DOLAŞAN, ÖZDEMİR ASAF'A AİT OLMAYAN SÖZLER

Özdemir ASAF ile pek haşır neşir olan ben yani sayfa sahibi olarak yazarımızın bütün kitaplarını neredeyse okumuşumdur.Son zamanlarda internette yazarımıza ait olmayan bir sürü söz gördüm ve bu beni rahatsız etti, bu nedenle böyle bir yazı yazmaya veya hazırlamaya karar verdim.Bunlardan bazıları şu şekilde;

''Çok ayrılık içtim ben, kalbim güzel hani.''

''Sana bir şiirler olmuş sevgilim. Yüzün gözün söz içinde. Hangi imlâ kitabına baksam, "ben" den ayrı yazılıyorsun.''

"İyi geceler canım” derdin. Gecenin iyiliğinden çok, Canın olma düşüncesi yeşerir dururdu içimde."

''Sen... Pardon siz demeliydim... Siz kaç yüzlüydünüz? Ben yanlışlıkla hanginizi sevdim?''

"İnsan olamıyorsunuz demedim, değilsiniz dedim!"

"Ya başkasını seversem? İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem."

''Ben gülüşüne öldüm, o ölüşüme güldü; Farklıydık işte... ''

Bu gördüğünüz sözler kesinlikle ASAF'ın değildir, zaten az çok okuyan biri anlar yazarımızın böyle sözler yazmayacağını...

Özdemir ASAF / KİLİT

Bir renk karanlığa adını çiziyordu. 
Bir bakış sana adını çiziyordu. 
Binlerce sevi geçiyordu geceden.. 
Biri durmuş, yalnızlığını çiziyordu. 


Bir umud bir yarına adını çiziyordu. 
Bir yarın bir olur’a adını çiziyordu. 
Binlerce belki geçiyordu geceden.. 
Bir bekleyiş bir yitişe adını çiziyordu. 


Bir adım bir gidişe adını çiziyordu. 
Bir gülüş bir ezilişe adını çiziyordu. 
Binlerce dudak geçiyordu geceden.. 
Bir öpüş bir gizlenişe adını çiziyordu. 


Binlerce göz geçiyordu geceden 
Bir geçiş bir yola adını çiziyordu. 
Bir yol bir yalana adını çiziyordu. 
Bir yer bir saklanışa adını çiziyordu.. 


Bir ışık bir kaçışa adını çiziyordu. 
Adım bir aldanışa kendini çiziyordu 
Bir söz bir yanlışa adını çiziyordu. 
Binlerce oluş geçiyordu geceden. 


Bir korku bir kırgınlığa adına çiziyordu 
Bir saklanış bir olmazlığa adını çiziyordu 
Bir umgu bir inanca adını çiziyordu 
Binlerce düş geçiyordu geceden 


Bir ölüm bir yaşama adını çiziyordu 
Bir yaşam bir ölüme adını çiziyordu 
Binlerce bir geçiyordu geceden 
Bir ad bir ada adını çiziyordu 


Bir yaşam bir yaşama adını çiziyordu. 
Bir ölüm bir ölüme adını çiziyordu. 
Binlerce eş geçiyordu geceden.. 
Bir gece bir göze adını çiziyordu. 


Bir göz bir geceye adını çiziyordu 
Bir el bir ele adını çiziyordu 
Binlerce iki geçiyordu geceden 
Bir sunuş bir duruşa adını çiziyordu.


Özdemir ASAF / KİLİT

Özdemir ASAF / BOLERO

Birisi biri için, 
Bilerek, bilmeyerek, 
Her biçimden bir anlam, 
Her anlamdan bir biçim 
Beklemiştir giderek, 
Bekledi, bekleyecek, 
Birisi biri için. 
O belki de gelecek, 
Belki de gelmeyecek. 
Birisi biri için 
Gelecek,gelmeyecek, 
Sürecek için-için, 
Ama hiç gitmeyecek, 
Hep başlayıp yeniden 
Ve de hiç bitmeyecek.


Özdemir ASAF / BOLERO

Özdemir ASAF / SICAĞI SICAĞINA

Ben rüya görmem nedense
Ama seni gördüm düşümde,
Uyanıverdim birden
Karanlığın kucağına..
Olduğu gibi yazıyorum;
Sıcağı-sıcağına


Uyandım,
Ki her şey, simsiyah ve sessiz.
Öylece kaldım,
Her şey simsiyah ve renksiz.
Kapkara kaldım.
Işığı yaktım, yazdım:
Tüm sen'li, tüm sensiz.


Birden sen ..
Sarılar giyinmişsin,
İki parça (yani döpiyes)
Bir iskeledeyiz,
Vapur kalkmak üzere,
Telaş ardında herkes.
Gazete alıyoruz.
İskele sergisinden.


Sarılar giyinmişsin, (tayyör),
Bir beyaz gömlek, düğmeleri sedef.
Önüne bakıyorsun
Yapmacık gülümseyerek.
(Beni görmüşsün belli)
Ama bakmıyorsun (gülerek).
Sağ elinde çanta, tütün rengi.
Sol elinde bir çiçek,
(Olduğu gibi)


Bir sürü insan, (birbirine benzemiyor).
Bir sürü gazete, (birbirine benzemiyor).
Bir sürü haber, (birbirine benziyor).


Bakıyorum , yüzün beyaz , bembeyaz,
Nedense.
(Ama güzelsin)
Bir yerde bir şey unutmuşum
Bense.
Sen vapura binip gidiyorsun.
Ben (binmiyor değil), kalıyorum..
Gidiyorsun, kalıyorum (nedense).
Görmemiş oluyoruz birbirimizi.


Uyanıyorum
Karanlığın kucağına..
(Hepsi olduğu gibi),
Bunları yazıyorum;
Sıcağı-sıcağına. 


Özdemir ASAF / SICAĞI SICAĞINA

Özdemir ASAF / BARAJ'IN ÖYKÜSÜ

Ben bir barajım dostum.
Bir omuzum dayanmışsa bir dağa,
Başka bir yamaca yaslanmıştır
Öbür omuzum.


Ama benim işim dağlarla değil.


Sırtım sulara dayalı.
Işığa dönük duruyorsa göğsüm..
Bir bildiğim var,
İki gözüm.


Ama benim işim sularla değil.


Niçin çıktım karşısına suların?
Niçin durdum karşısında dağların?
Nereden geliyor, nereye gidecek?
Dayanacak mı gücüm?


Ama benim işim sorularla değil.


İncecik bir dereydik, geçip gidendik
Ya sen, ya ben.
Sonra bir göl oluverdik
Ya sen, ya ben.


Ama benim işim manzaralarla değil.


Taa ötelerde vardı ya,
Hani bir kaynak..
Şimdi gece-gündüz tam vardiya
Işık oldu, enerji oldu o kaynak.


Ama benim işim kaynaklarla değil.


İşte bizler, el-ele verdik,
Olduk bereket dolu’su.
Tümünü kendi adında yücelttik;
Dağ, taş, toprak, su.


Ama benim işim taşlar topraklarla değil.


Dedim ya! 
Sen-ben-o; yani biz
El-ele vermeliyiz, istersek yücelmek..
Yoksa, boşu-boşuna akıp-gideriz,
El-ele vermezsek.


Benim işim ayrılıklarla değil,


Ben bir suyum, sen bir dağsın, düşünüyor musun?
El-ele vermişiz; o da oluyor bir nur, bir ışık..
Ovalara kentlere bereket yağsın, düşünüyor musun?
Fabrikalar aydınlık, evler-insanlar aydınlık..


Özdemir ASAF / BARAJ'IN ÖYKÜSÜ

Özdemir ASAF / DUYGUSAL

Sen ona bir gemisin, yönü senin yönündür
Bir sancısın geçerken denizlerini özgür
O da bir ada olsun, sana çevrili dursun
Dağının dalgalarla, yüzünün rüzgarlarla
Bağlandığı kendini sende çözülmüş görür.


Gemiler göründükçe adalar da düş görür
İnsanlar nerede olsa bir orayı düşünür
Derler adadakiler, şu gemi bir gün gelse
Gitsek buradan öte, nereye gideceksek
Bilseler gemiler de bir adayı düşünür.


Özdemir ASAF / DUYGUSAL

Özdemir ASAF / BIKMAK

Önceleri küçüktüm
İçinde ben kayboluyordum


Şimdi büyüdüm
Dışında sen kayboluyorsun.


Özdemir ASAF / BIKMAK

ÖZDEMİR ASAF / BUGÜN VE BUGÜN

Öyle çabuk geçiyor ki günler 
Hele sen de bir bak hayatına. 
Daha dün doğmuşuz sanki 
Yeni okula başlamışız 
Yeni sevmişiz 


Öyle çabuk geçiyor ki günler 
Hele sen de bir bak hayatına 
Yarın bitecek sanki her şey 
Yarın ölecek gibiyiz. 


Daha doymamışız yaşamasına 
Günlerimiz dün bir, bugün iki 
Sakın bir şey bırakma yarına 
Yarın yok ki.


ÖZDEMİR ASAF / BUGÜN VE BUGÜN

ÖZDEMİR ASAF / ÖLMEYEN

Sana geliyorum, sana, 
Beni anla, içimdeki şeytan. 
Yalnız sensin doğru söyleyen. 
Gerekince kaçan, gerekince gelen. 


Denizin yüzünde geceleyin, 
Karanlıkları işleyen renkleri görmek senden. 
Senden bazı kelimelerin farkedilmemiş güzelliğini anlamak, 
Unutulmuş yaşamaya başlayıvermek birden. 


Sana geliyorum, doğru sana, 
Susmamak için. 
Çünkü sensin dinleyince dinleyen, 
Bakınca bakan, görünce gören. 


Sevmesini iyi bilirim, düşünmeyi öğrendim. 
Duydum nedir can vermeden ölmek. 
Artık bütün kapıları açıp kapayabilirim. 
Sen anlarsın bunlar ne demek. 


Sana geliyorum, yalnız sana, 
Yalansız, gizlisiz. 
Olduğu gibi anlatacağım ne varsa, 
Bil, bilsinler, biliniz. 


Sen, 
Vurunca vuran, gülünce gülensin. 
Sesin, yüzün, ellerin yüzde-yüz senin. 
Sen ölmeyensin.


ÖZDEMİR ASAF / ÖLMEYEN

Özdemir ASAF / SUSMANIN İKİNCİ YÜZÜ

Şimdi bütün anmalar bir susmanın içinde.
Şimdi bütün susmalar bir odanın içinde.
Anlatmaya bir sözcük, bir bakış arıyorlar, 
Önce sakladıkları, bir adamın içinde.


Özdemir ASAF / SUSMANIN İKİNCİ YÜZÜ

Özdemir ASAF / GELDİM

Beni çağırmadınız, kalkıp ben kendim geldim. 
Uzaklardan size bir haber getirdim geldim. 


Bıraktıklarınızdan, unuttuklarınızdan, 
Sımsıcak-anılası günler getirdim geldim. 


Gömütleri andıran yapılarınızdaki 
Yaşantılarınıza evler getirdim geldim. 


Tek-tek, ayrık-soluyan bitkiseller yerine 
Yüzyüze-dönük-gülen sizler getirdim geldim. 


Solarken suladığım, koparken bağladığım, 
Ölürken canladığım sözler getirdim geldim.


Özdemir ASAF / GELDİM

Özdemir ASAF / GİDEN

Bir gecedir bütün geceler gibi 
Saçlarında,tanıdığın ellerin en ağırı 
Gözlerinde maceraların en derini... 
Sana anlatırlar geçenle kalandan 
Bir gecedir bütün geceler gibi 
Karanlıklardan,aydınlıklardan 


Ne varsa kendincedir 
Pencere camlarında ışıklar parlar 
Halıda yatar eşyanın gölgesi 
İç içedir artık sokaklar,evler,odalar 
Duvarlar bakışları keser,kapılar sesi 
Ne varsa kendincedir 


Ve senin,üzerinde binbir düşünce,günden 
Oynaşır hatıranla,kalbinle,ümitlerinle 
Herşey düşünmektedir seninle 
Birden,bir rüzgar eser,sana doğru senden 
Seninle çoğalmaya başlar kendisiyle bitenler 
Hatırlayan ellerinle,unutmayan gözlerinle 


Değişir sezilecek kadar yavaştan 
Değişir istenen istenmeyen 
O koruyan zor yalanlar silinir 
Büyür kolay bir doğru,bilinen,söylenmeyen 
Uyuyanlar uyanmış,ölüler dirilmiştir 
Bir gecedir sana doğru senden 


Bir gecedir sana doğru senden... 
Geçen yaşadığındır,yaşarken anlamadan 
Kalan bir gerçektir belki 
Bir iğne gibi kaybolan,bir bardak gibi kırılan 
Gelen sanki beklediğindir 
Ve giden,en tatlı,en sıcak,en kocaman.


Özdemir ASAF / GİDEN

Özdemir ASAF / ÇAĞRIŞIMLAR

Çok küçük bir yalanı
Çok büyük bir orantıda
Dinlediniz mi

Çok büyük bir yalanı
Çok yalın bir doğrultuda
Söylediniz mi

Geçikmiş bir gizlemi,
Birikmiş bir özlemi
Sakladınız mı


Gelmeyecek bir gideni,
Olmayacak bir nedeni
Beklediniz mi


Bir gerçeği erken,
Bir açlığı tokken
Anladınız mı


Hep mi hep ölecekmiş gibi,
Hiç mi hiç ölmeyecekmiş gibi
Yaşadınız mı


Yalanı sürmeye sürmeye,
Yanlışı görmeye görmeye
Saklandınız mı


Doğruluğun yönünde,
Doğruların önünde
Aklandınız mı


Ortamsız bir yaşamda,
Yaşamsız bir ortamda
Harcandınız mı?


Özdemir ASAF

Özdemir ASAF / ÖLÜMÜN YÜKSELİŞİ VE ÇÖKÜŞÜ

 Ne zaman bir yakını ölse birinin, 
Onu ilk-olum sanır kalır o. 


Ne zaman bir sevdiği ölse birinin, 
Onu en-ölüm alır kalır o. 


Ne zaman bir saydığı ölse birinin, 
Onu hep-ölüm bulur kalır o. 


Ne zaman bir-bildiği ölse birinin, 
Onu son ölüm sayar kalır o. 


Ne zaman bir umduğu ölse birinin, 
Onu yok-ölüm duyar kalır o. 


Ne zaman bir her şeyi ölse birinin, 
Kendini ölümlere yaşar kalır o. 


Ne zaman bir kendisi ölse birinin, 
Ölümlerde kendini yaşar kalır o.


Özdemir ASAF

Özdemir ASAF / MATEMATİK SEKSÜEL

Bir gün, bir an-bir günün bir anında 
Seni sevecek kadar-sana seni anlatsam. 


Başımdaysam sonunda-sonundaysam başında, 
Yürüyor yenilenen, yorulmayan bir anlam. 


Sözcüklerin içinde-sözcüklerin dışında, 
Düşünlerinde eksik, yaşamlarında tamam. 


Sen de anlamalısın gidiyorken yanında, 
Başına vura-vura ben sana anlatamam. 


Üşünen gecelerin sıcak karanlığında 
İki'den bir'i, bir'den iki'yi çıkaramam.


Özdemir ASAF 

AKIL GÖZÜ

Seni bulmaktan önce aramak isterim. 
Seni sevmekten önce anlamak isterim. 
Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de, 
Sana hep, hep yeniden başlamak isterim.


Özdemir ASAF

ANMAK UNUTMAK

İki tür nokta var 
Biri önüne ve ardına bakar, 
Biri ardına bakmaz, 
Ardını noktalar.


Özdemir ASAF

AŞKA GEREKLİ ÜÇ ANLATIM

Uzun bir gün varsa,ve de kısa bir gece...
Başladıktan sonra ,bitme'den öncedir.
Kısa bir gün varsa , ve de uzun bir gece...
Bittikten sonra,başlama'dan öncedir.


İkisinden ikisi de , deyorsa bence;
Ayrı ayrı iki insan demektir.
Biri deyorken sence ,öbürü derse sence...
İki insan ayrı ayrı demektir.


Başladıktan sonra , bitmeden önce,
Uzun günlere karışır kısa bir gece.
Bittikten sonra , başlamadan önce,
Kısa günlere uzanır , uzun bir gece.


Özdemir ASAF 

28 Ocak Özdemir ASAF'ın Ölüm Yıl Dönümü

‎Özdemir ASAF'ın ölüm yıl dönümünde sizler için mezarı ve mezarının üstündeki o yazı , üstadın mezarı bile farklı.
İşte o yazı;
Sevgi ise sevişeceğiz seninle,
Kavga ise dövüşeceğiz seninle,
Ölümü de, paylaştığımız yaşamda;
Ortaklaşa bölüşeceğiz seninle.

28 Ocak 1981 Özdemir ASAF'ın ölüm yıl dönümü değil , ölümsüzlük yıl dönümüdür olsa olsa. Ruhun şad olsun üstad. Üstadın ''Ölüm'' şiiri :


Ölüm; ben onu çiçeklerle giderken gördüm.
Ölüm; ben onu yaşamları bilerken gördüm.
Obur doymazlıkların obur açlıklarında,
Ölüm; ben onu, varlıkları silerken gördüm.


Ama bir de yokluğun ve yüreğin önünde;
Ölüm; ben seni utanç ile titrerken gördüm.

BEN DEĞİLDİM

Bir akşam-üstü pencerenden bakıyordun 
Ağır ağır, yollara inen karanlığa. 
Bana benzeyen biri geçti evinin önünden. 
Kalbin başladı hızlı hızlı çarpmaya.. 
O geçen ben değildim. 

Bir gece, yatağında uyuyordun.. 
Uyanıverdin birden, sessiz dünyaya. 
Bir rüyanın parçasıydı gözlerini açan, 
Ve karanlıklar içindeydi odan... 
Seni gören ben değildim. 

Ben çok uzaktaydım o zaman, 
Gözlerin kavuştu ağlamaya, sebebsiz ağlamaya. 
Artık beni düşünmeye başladığından 
Bıraktın kendini aşk içinde yaşamaya.. 
Bunu bilen ben değildim. 


Bir kitap okuyordun dalgın.. 
İçinde insanlar seviyor, ya da ölüyorlardı. 
Genç bir adamı öldürdüler romanda. 
Korktun, bütün yininle ağlamaya başladın.. 
O ölen ben değildim.


Özdemir ASAF

KORKU

Aldanacaksan sevgilerinde, sâf sevgilerinde 
İnsanların yalancı gurularına.. 
Kalacaksan parlak sözlerin etkisinde, 
Kelimelerinle onlara kapılacaksan, 
Yaşama! 


Oyun yapıp oynarlar seni 
Geceleri aralarında. 
Şarkı yapıp söylerler dostlarına, 
Roman gibi okurlar boş zamanlarında. 
Masal yapıp anlatırlar çocuklarına. 


Aldanacaksan gecelerinde, kara gecelerinde 
Aydınlık dünyaların şen insanlarına. 
Yanılıp içini açacaksan, 
Derdini gizlemeden durmayacaksan, 
Yaşama! 


Saklarlar dinlediklerini 
En zayıf zamanında vurular seni. 
Uyduramazsan fikirlerine 
Başıboş hareketlerini 
Defe koyup çalarlar seni.


Özdemir ASAF

Lavinia

Sana gitme demeyeceğim. 
Üşüyorsun ceketimi al. 
Günün en güzel saatleri bunlar. 
Yanımda kal. 


Sana gitme demeyeceğim. 
Gene de sen bilirsin. 
Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim, 
İncinirsin. 


Sana gitme demeyeceğim, 
Ama gitme, Lavinia. 
Adını gizleyeceğim 
Sen de bilme, Lavinia. 


Özdemir ASAF


Şiirle ilgili yorum yapın.

2=1

Kim o, deme boşuna...
Benim, ben.
Öyle bir ben ki gelen kapına;
Başdan başa sen.

Özdemir ASAF

Şiirle alakalı yorum yapın.

SAYGI

Sana güzel deyorlar;

Sakın olma.

Özdemir ASAF

Şiirle ilgili yorum yapınız.

2/1-1/2

Giderken bura için, gelince ora için,
Gününde ve gecende kendince ora için
Sakladığın kendini böldün iki yarım'a;
İki kez yaralandın bir yarım yara için.

Özdemir ASAF

Şiir ile ilgili yorum yapınız.

Önemli Duyuru !

Bu sitemizde bundan sonra her gün düzenli olarak Özdemir ASAF şiirleri , sözleri vb. şeyler yayınlanacaktır. Özdemir ASAF ile ilgili her şeyi burada bulabileceksiniz tabiki zamanla olacak her şey. Siz üyelerimizden tek ricamız her gün paylaşacağımız içerikler hakkında yorumlarınızı belirtmeniz , bu hissettikleriniz de olabilir şiirle alakalı da olabilir. Bu siteyi gönüllü olarak açtık hiçbir kazancımız yok , sadece Özdemir ASAF aşkıyla açtık yani. Lütfen sayfamızın sağından ÜYE olunuz.

Şiir ve sözlerle buluşmak üzere.

Teşekkürler.

Özdemir ASAF (1923 - 1981)

Asıl adı Halit Özdemir Arun'dur.11 Haziran 1923'de doğdu.İlk ve ortaöğreniminin bir bölümünü Galatasaray Lisesi'nde yaptı. 1942 yılında Kabataş Erkek Lisesi'nden mezun oldu. İstanbul Üniversitesinde, önce Hukuk Fakültesi'ne, sonra İktisat Fakültesi ve Gazetecilik Enstitüsü'ne devam ettiyse de 1947'de yüksek öğrenimini yarıda bıraktı. Bir süre sigorta prodüktörlüğü yaptı. 'Zaman' ve 'Tanin' gazetelerinde çevirmen olarak çalıştı. İlk yazısı 1939'da 'Serveti Fünun-Uyanış' dergisinde çıktı. 1951'de Sanat Basımevi'ni kurarak matbaacılık yaşamına girdi. Kendi şiir kitaplarını bastı. 1955'te Yuvarlak Masa Yayınları'nı kurdu. İkilikler ve dörtlüklerden oluşan ilk şiirlerinde yoğun bir söyleyiş özelliği göze çarpar. İnsan toplum ilişkilerine yönelik temaları konu edinerek düşündürücü bir şiir evreni kurmuştur. Duygu ve düşünce yoğunluğuyla birlikte, alay ve taşlama şiirine egemen olan öğelerdir. İnsan ilişkilerinin toplumsal ve bireysel yanlarını sen ben ikileminde vermiştir. Çok kullandığı sevgi, ayrılık, ölüm temaları, son dönem şiirlerinde giderek yerini kaçış ve umutsuzluğun tedirginliğine bırakmıştır. Şiirin bir görüşü yansıtması, bir iletisinin olması düşüncesinden yola çıkmıştır. Yuvarlağın Köşeleri kitabında şiirin ve yazarın işlevi konusundaki görüşlerini dile getirmiştir. Batı şiiri ve geleneksel Türk şiirinden yararlanarak verdiği bileşim sanatını zenginleştirip geliştirmiştir.

YAPITLARI

Dünya Kaçtı Gözüme (1955) Sen Sen Sen (1956) Bir Kapı Önünde (1957) Yuvarlağın Köşeleri (1961) Yumuşaklıklar Değil (1962) Nasılsın (1970) Çiçekleri Yemeyin (1975) Yalnızlık Paylaşılmaz (1978) Bir Kapı Önünde (1982, toplu şiirleri 1, ölümünden sonra) Yalnızlık Paylaşılmaz (1982, toplu şiirleri 2, ölümünden sonra) Benden Sonra Mutluluk (1983, yayınlanmamış şiirleri, ölümünden sonra) ŞİİRLERİ Aşk Bir Şeyin Adı Biri Çırılçıplak Düello Evrensel Ballad Geldim Kalan Kalmak Türküsü Kelimeler Kendisini Unutmuş Kocaman Kolay Lavinia Noktasız Sana Şiir Öğüt Yalın Yuvarlağın Köşeleri